مانای عزیز هیچ سوسکی به اندازه سوسک تو به کسی کمک نکرده بود! خوشحالم که خداوند بنده های خوبش را به هر وسیله ای به سر منزل سلامت می رساند. شاد باش فعال و ایرانی اما حسرت نخور که در ایران نیستی.
سلام جالب و قشنگه ولی به نظر من آدم اگه توی ایران عزیزش نباشه بخواد یا نخواد حسرت می خوره.
مانا جان پیشنهاد می کنم برا اینکه هنرتو بپرورونی به ایران برگرد
من هنوزهم با آن "كا"ي دوست داشتني مجموعه كابوس زندگي مي كنم.
با اجازه ات اين كاريكاتور و "به آينده فكر نمي كنم...انيشتن" را پرينت كرده و به ديوار اتاقم چسبانده ام. چون واقعا بي نظير و استثنايي هستند.
مطلقا با نظر سارا مخالفم.
كشوري كه به خاطر كشيدن يك كاريكاتور در مجله كودكان ! هنرمندش را به زندان مي اندازد لايق داشتن آن هنرمند نيست.(به هيچ وجه منظورم "مردم" شريف و هنردوست ايراني نيست دقيقا حاكمان ايران را عرض مي كنم.)
هيچ وقت يادم نميره که در مقطع راهنمائی که بوديم، معلم انشاء طوری با وجد منتظر اتمام نثر تو بود که خدا ميدونه. يکبار گفت بچه ها، انشاء يعنی اين.... انگار تمام لغات از صفحه کاغذ جدا شده اند و با زيبايی تمام داستان مانا را تصوير ميکنند.
درود بر تو
نظرهای خوانندگان
به مانا تبریک میگم برای این همه جستجو در فضاهای تازه و نو. لبخندهای عصبی کاریکاتورهای مانا را دوست دارم. سرزنده باشد انشاالله.
-- اشکان ، Feb 3, 2008 در ساعت 09:28 PMمانای عزیز هیچ سوسکی به اندازه سوسک تو به کسی کمک نکرده بود! خوشحالم که خداوند بنده های خوبش را به هر وسیله ای به سر منزل سلامت می رساند. شاد باش فعال و ایرانی اما حسرت نخور که در ایران نیستی.
-- فرین.ح.روحانیان ، Feb 3, 2008 در ساعت 09:28 PMطرح موضوعی تازه در قالب تصویری بدیع ، برای دقایقی مرا میخکوب می کند.
-- یگانه ، Feb 3, 2008 در ساعت 09:28 PMمحشره ...
-- سپیده ، Feb 3, 2008 در ساعت 09:28 PMبعضي وقتها آزاد كردن روح، تاوان سنگيني داره
-- ع.ر.ش ، Feb 3, 2008 در ساعت 09:28 PMسلام جالب و قشنگه ولی به نظر من آدم اگه توی ایران عزیزش نباشه بخواد یا نخواد حسرت می خوره.
-- سارا ، Feb 4, 2008 در ساعت 09:28 PMمانا جان پیشنهاد می کنم برا اینکه هنرتو بپرورونی به ایران برگرد
من هنوزهم با آن "كا"ي دوست داشتني مجموعه كابوس زندگي مي كنم.
-- حمزه ، Feb 4, 2008 در ساعت 09:28 PMبا اجازه ات اين كاريكاتور و "به آينده فكر نمي كنم...انيشتن" را پرينت كرده و به ديوار اتاقم چسبانده ام. چون واقعا بي نظير و استثنايي هستند.
دوست عزیز بنده دانش هنری ندارم، اظهار نظرم فقط احساسی است. لطفاً مقداری امید به قلمتان بیافزایید. حیف است این استعداد زیر غبار نا امیدی بماند.
-- منصور ، Feb 4, 2008 در ساعت 09:28 PMاین لبخند دو معنا را با هم درآمیخه. هم موذیانه است و هم بشدت احمقانه.
-- بدون نام ، Feb 5, 2008 در ساعت 09:28 PMمن این نوع لبخند را میشناسم.
زنده و موفق باشید.
یک دوست
مثل همیشه کارت درسته.
موفق بمان
-- محمد ، Feb 5, 2008 در ساعت 09:28 PMمانا همیشه با ما بمان!!!!
-- آرمان ، Feb 6, 2008 در ساعت 09:28 PMمطلقا با نظر سارا مخالفم.
-- حمزه ، Feb 6, 2008 در ساعت 09:28 PMكشوري كه به خاطر كشيدن يك كاريكاتور در مجله كودكان ! هنرمندش را به زندان مي اندازد لايق داشتن آن هنرمند نيست.(به هيچ وجه منظورم "مردم" شريف و هنردوست ايراني نيست دقيقا حاكمان ايران را عرض مي كنم.)
هيچ وقت يادم نميره که در مقطع راهنمائی که بوديم، معلم انشاء طوری با وجد منتظر اتمام نثر تو بود که خدا ميدونه. يکبار گفت بچه ها، انشاء يعنی اين.... انگار تمام لغات از صفحه کاغذ جدا شده اند و با زيبايی تمام داستان مانا را تصوير ميکنند.
-- محمد ، Feb 7, 2008 در ساعت 09:28 PMدرود بر تو
مانا جان تو بخشي از نوستالژي كودكي من هستي.{ كساني كه ايران جمعه آن سال ها را مي خواندند متوجه منظور من از اين اسم مي شوند.}
-- چسمخ ! ، Feb 9, 2008 در ساعت 09:28 PMبه امید دیدار شما از نزدیک!
-- آقای کا ، Feb 13, 2008 در ساعت 09:28 PMدر این وبلاگ مطلبی هست که بی ارتباط به مانا نیستانی نیست:
-- احسان گنجی ، Feb 14, 2008 در ساعت 09:28 PMdehdashtcartoon.blogfa.com
رشته اي در گردنم افكنده دوست
-- شاه شمشاد قدان ، Mar 23, 2008 در ساعت 09:28 PMتار و پودش از محبت هاي اوست
گه به ديرم ميكشد گاهي به شام
ميكشد هر جا كه خاطر خواه اوست.