از واکنش وبلاگستان به اعدام مهرنهاد تا ویدیوی پاریس هیلتون

فرهاد سامانی

اعدام یعقوب مهرنهاد در هفته‌ای که گذشت، با واکنش‌های بسیاری در وبلاگستان ایران همراه شد. روح الله حسینیان نماینده مردم تهران، پاریس هیلتون خواننده و بازیگر آمریکایی، الکساندر سولژنیتسین برنده نوبل ادبیات، کریم باقری بازیکن فوتبال، مظفرالدین‌شاه قاجار، و جی.ام. کوتزی برنده نوبل ادبیات، دیگر چهره‌هایی بودند که در هفته‌ی گذشه در اخبار و رسانه‌ها مطرح بودند.

یعقوب مهرنهاد، وبلاگ‌نویس و فعال مدنی که اعدام شد

اعدام یعقوب مهرنهاد و واکنش وبلاگستان

اعدام یعقوب مهرنهاد، دبیر انجمن «جوانان صدای عدالت»، روزنامه‌نگار و سرپرست روزنامه «مردم‌سالاری» در استان سیستان و بلوچستان، واکنش‌های بسیاری را در سایت اینترنتی و میان وبلاگ‌نویسان به همراه داشت.

بسیاری از وبلاگ‌نویسان با عنوان کردن این مسأله که یک فعال مدنی و وبلاگ‌نویس اعدام شده، این عمل را محکوم کردند. تا کنون وبلاگ‌نویسان بسیاری دستگیر شده‌اند؛ اما اعدام یک وبلاگ‌نوس برای اولین بار است که صورت می‌گیرد.

نویسنده وبلاگ زهرا در این باره نوشته: «سؤال من این‌جاست که چرا همه، توجهشون فقط به این آقای مهرنهاد جلب شده؟ مگه اون یکی خونش کم‌رنگتره؟! خوب مگه اونم اعدام نشده؟ چرا همه‌تون فقط برای این آقا ماتم گرفتید؟ حالا اون یکی چه گناهی کرده که روزنامه‌نگار یا وبلاگ‌نویس نیست که شماها بهش توجه کنین و اسم وبلاگاتون رو به نامش کنین؟»

> موضوع اعدام یعقوب مهرنهاد در بالاترین

در مقابل واکنش‌های منفی وبلاگ‌نویسان نسبت به اعدام آقای مهرنهاد، حسین درخشان از این واکنش‌های منفی انتقاد کرده و نوشته: «دارند رسما از این بابایی که به خاطر همکاری و عضویت در گروه تروریستی و جدایی‌طلب جندالله اعدام شده بود، شهید می‌سازند. انگار نه انگار که جندالله همان گروهی است که کلی آدم غیرنظامی بی‌گناه ایرانی را در این یکی دو سال به قتل رسانده و این بابا هم با آن‌ها همکاری می‌کرده»

برخی از وبلاگ نویسان در چند روز گذشته نام وبلاگ خود را به « یاد یعقوب مهرنهاد» تغییر دادند.

طاهره فاضلی نویسنده وبلاگ نقطه سرخط درباره اعدام مهرنهاد نوشته است: «تقویمت را که ورق بزنی، به ۱۴ مرداد که برسی، اگر عینکت را به چشم بزنی و بالای صفحه را نگاه کنی، بزرگ نوشته‌اند : صدور فرمان مشروطیت. آقای قاضی، کدام معلم تاریخ تو را درس داده که حتی یادت نماند حکم اعدام را با چه روزی یکی کرده‌ای؟»

نویسنده وبلاگ میرا هم در انتقاد به واکنش وبلاگستان نوشت: «حالا همه این حرف‌ها اینکه یعقوب مهرنهاد که بود و چه کرد و به چه جرمی بر سر دار رقصید چه اهمیتی دارد، حالا که او دیگر نفس نمی‌کشد و تمام وبلاگستان در خواب بود از یک سال و نیم زندان او . وبلاگستان خواب بود و نمی‌دانست او شبانگاه سه شنبه بر دار خواهد شد که اینجا سرزمین عجیبی است و تا بوده حلاج‌ها بر سر دار رقص سماع آخرش را کرده‌اند.»

یعقوب مهرنهاد در ۲۲ بهمن‌ماه سال ۸۶ از سوی دادگاهی در سیستان و بلوچستان به جرم همکاری با گروه جندالله به اعدام محکوم شده بود. اما فعالان حقوق بشر می‌گویند که هیچ سندی از ارتباط او با این گروه در دست نیست و از وی با شکنجه اقرار گرفته شده است.

آقای مهرنهاد که در هنگام اعدام ۲۸ سال سن داشت، اردیبهشت ۸۶ پس از برگزاری پنجمین همایش سالانه «جوانان پرسش‌گر، مسئولین پاسخگو» که تعدادی از مسئولین نیز در آن حضور داشتند، بازداشت شد.

> وبلاگ یعقوب مهرنهاد

روح‌الله حسینیان، رییس سابق مرکز اسناد انقلاب و نماینده فعلی مجلس شورای اسلامی

افشاگری‌های مدافع سعید امامی درباره دکترای تقلبی آقای وزیر

هنگامی که برخی نمایندگان مجلس از جمله احمد توکلی، هنگام بحث بر سر گزینه وزارت کشور، پیشنهاد غیرعلنی کردن مجلس را کردند، مشخص بود که حرف‌های ناشنیدنی بسیاری در میان است. اما با غیرعلنی نشدن مجلس، نمایندگان مجبور شدند که سخنان خود را در همان جلسه علنی مطرح کنند. داغ‌ترین سخنان را روح‌الله حسینیان، نماینده تهران بر زبان آورد و مدرک تحصیلی علی کردان را زیر سؤال برد:

«در جلسه‌ای از آقای کردان درباره مدرک دکترای حقوق اساسی ایشان از دانشگاه آکسفورد سؤال شد که چگونه گرفته‌اند. ایشان گفتند رساله‌ای درباره تعلیم و تربیت در اسلام نوشتم و به آن‌جا فرستادم و ما نفهمیدیم تعلیم و تربیت در اسلام چه ربطی به حقوق اساسی دارد.

در یک جلسه گفتند از رساله دفاع کرده‌ام. پرسیدند «شما که زبان نمی‌دانید، چگونه دفاع کردید؟» گفتند «مترجم گرفتم.» در جلسه دیگری گفتند «دفاع نکردم و خلاف گفته‌ام.»

این‌جانب نیز در سؤالی از کردان پرسیدم «شما بر چه مبنایی تا کنون حقوق خود را می‌گرفتید؟» که فرمود بر مبنای این مدرک بوده است و بنده هم عنوان کردم «چرا شما چندین سال بر اساس مدرک خلاف حقوق گرفته‌اید و توجیهتان چه بود؟» پاسخ دادند «در وهله اول من از لاریجانی اجازه گرفتم و بعد هم گفتند من مأموریت زیاد رفتم و حق مأموریت نگرفتم و این مبلغ اضافه را بر مبنای آن حق ماموریت‌ها حساب کردند.»

روح‌الله حسینیان که پیش از این، رییس مرکز اسناد انقلاب اسلامی بوده، با نسبت دادن قتل‌های زنجیره‌ای به طرفداران خاتمی در برنامه‌ای تلویزیونی به نام «چراغ» مشهور شد. او بعدتر در مراسم ترحیم سعید امامی، متهم اصلی قتل‌های زنجیره‌ای که در زندان خودکشی کرد، ضمن دفاع از او، گفت: «والله ما خودمان یک زمانی قاتل بودیم» که این جمله روز بعد به تیتر اول روزنامه «صیح امروز» تبدیل شد.

> روح‌الله حسینیان - دانش‌نامه آزاد ویکی‌پدیا

پاریس هیلتون در ویدیویی در پاسخ به مک‌کین

جواب ویدیویی پاریس هیلتون به جان مک‌کین

پس از آن‌که جان مک‌کین، نامزد حزب جمهوری‌خواه در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، در یک تیزر تبلیغاتی باراک اوباما، نامزد حزب دموکرات را یک چهره مشهور (Celebrity) مانند پاریس هیلتون و برینتی اسپیرز خواند، پاریس هیلتون با انتشار یک ویدیو به وی جواب داد.

در تیزر آقای مک‌کین در حالی که تصاویر سخنرانی باراک اوباما در میدان اصلی شهر برلین نشان داده می‌شد،‌ عکس‌های بریتنی اسپرز و پاریس هیلتون پخش می‌شد که صدایی زنانه می‌گفت: «او بزرگ‌ترین چهره‌ی مشهور جهان است. اما آیا او آمادگی رهبری را دارد؟»

پاریس هیلتون، خواننده، بازیگر و مدل ۲۷ ساله آمریکایی در ویدیوی خود با لباس شنا ظاهر شده و بر صندلی کنار استخر لمیده است و با لبخندی بر لب می‌گوید: «سلام آمریکا! من پاریس هیلتون هستم. من هم مشهور هستم!» و اضافه می‌کند، «اون پیرمرد موسفید چروکیده از من در آگهى خودش استفاده کرده که به نظرم معنی‌اش اینه که من هم وارد رقابت شده‌ام!»

وى سپس طرح خودش را براى نجات آمریکا از بحران اقتصادى کنونى ارائه می‌دهد و در پایان ویدئو اضافه می‌کند: «در ضمن، اگر من انتخاب شدم کاخ سفید رو به رنگ صورتى خواهم کرد. امیدوارم ناراحت نشین»

پاریس ویتنی هیلتون، وارث امپراتوری چهار میلیارد دلاری هتل‌های مجلل هیلتون است. جد وی کنراد نیکولسون هیلتون بود که اولین هتلش را در سال ۱۹۱۹ خرید. اولین هتل هیلتون را در سال ۱۹۲۵ در دالاس واقع در ایالت تگزاس بنا شد و اکنون هتل‌های زنجیره‌ای هیلتون در بسیاری از کشورهای جهان شعبه دارد.

> ویدیوی پاریس هیلتون را ببنید

الکساندر سولژنیتسین، برنده نوبل ادبیات

الکساندر سولژنیتسین «نویسنده‌ ناراضی پشت پرده‌ آهنین»

الکساندر سولژنیتسین برنده نوبل ادبیات در مسکو درگذشت. او که به «نویسنده‌ ناراضی پشت پرده‌ آهنین»مشهور است، یکی از مبارزان سرسخت نظام کمونیستی شوروی به شمار می‌رفت.

وی هنگامی که در ارتش شوروی سابق کار می‌کرد، نامه‌ای انتقادی برای استالین نوشت و پس از آن دستگیر شد و دادگاه او را به هشت سال اسارت در اردوگاه کار اجباری محکوم شد. پس از آن نیز همواره تحت نظر بود و همین زمان بود که به طور جدی به نویسندگی روی آورد.

اولین رمان او با نام «روزی از زندگی ایوان دنیسویچ» به شرح سختی‌های دوران زندانش می‌پرداخت. این اثر از دو جهت وی را به شهرت رساند. اول مشی انتقادی داستانش و دوم سبک نوشتاری‌اش که به «اسکاز»معروف است.

وی به نوشتن رمان‌هایش ادامه داد؛ اما داستان‌ها و مقاله‌های او اجازه انتشار نمی‌یافتند و سرانجام از اتحادیه نویسندگان شوروری اخراج شد.

یک سال بعد در سال ۱۹۷۰ برنده نوبل ادبیات شد و به شهرتی جهانی دست یافت. چهارسال بعد ملیت روسی از وی سلب شد و او بقیه عمرش تا پایان فروپاشی دیوار آهنین شوروی را در کشورهای آلمان، آمریکا، سوییس و کانادا سپری کرد و آثاری نظیر شعله در باد، دختر بدکاره و هالو، شب‌های پروس، نامه به رهبران شوروی، صلح و تجاوز، لنین در زوریخ، درخت بلوط و گوساله، زندگی در اتحاد شوروی، جمهوری کار، تانگ‌ها حقیقت را می‌دانند، جشن پیروزی، اکتبر چرخ قرمز، سؤالی از روسیه در پایان قرن بیستم و روسیه در حال سقوط از وی منتشر شد.

مهم‌ترین اثر او «شبه جزیره گولاگ» نام دارد که به ترور، نحوه‌ دستگیری، بازجویی و زندگی در زندان‌ها و اردوگاه‌های اجباری پرداخته است.

وی در دوران بوریس یلتسین، با کسب دوباره تابعیت روسی، به زادگاه خود برگشت و حتی ولادیمیر پوتین را هم از انتقادات خود مصون نگاه نداشت و سرانجام در سن ۹۰ سالگی با زندگی وداع گفت.

کریم باقری، کاپیتان تیم فوتبال پرسپولیس تهران

کریم باقری بهترین بازیکن فوتبال ایران

کریم باقری در حالی به عنوان بهترین بازیکن سال فوتبال ایران انتخاب شد که همه هم‌دوره‌ای‌های او یا کفش‏ها را آویخته‌اند و به کسوت مربی درآمده‌اند. او بالاتر از رقیبان خود، مجتبی جباری هافبک استقلال و محسن خلیلی مهاجم پرسپولیس ایستاد و جایزه خود را در حضور ربیس فدراسیون فوتبال و رییس سازمان تربیت بدنی دریافت کرد.

باقری ۳۵ ساله به سان دوران جوانی خود در زمین فوتبال می‌دود و با شوت‌های از راه دور و پاس‌های قطری‌اش حریفان را تهدید می‌کند. کریم باقری سهمی انکارناشدنی در قهرمانی پرسپولیس در فصل گذشته داشت و با تجربه سال‌ها بازی در تیم ملی ایران و باشگاه‌های خارجی به قهرمانی این تیم در لیگ برتر ۸۶ کمک کرد.

او در تیم کشاورز تهران چهره شد و بعد از آن همواره در خط هافبک تیم ملی ایران حضور داشت و در جام جهانی آلمان نیز بازی کرد. سپس در تیم‌های آرمینیا بیله‌فیلد آلمان، السد قطر، النصر امارات و چارلتون انگلیس را تجربه کرد.

مظفرالدین شاه قاجار (عکس: «کتاب قاجار به روایت تصویر» به کوشش داریوش تهامی و فرشاد ابریشمی)

مظفرالدین شاه با مشروطیت نامدار شد؛ با سینما جاودانه

چهارمین فرزند ناصرالدین شاه در سیزدهم مرداد ۱۲۸۵ فرمانی را امضا کرد که در تاریخ ایران منشأ حوادث و اتفاقات فراوانی شد. مظفرالدین شاه قاجار با امضا کردن فرمان تأسیس حکومت مشروطه، ایران را یک قدم به حکومت مردم بر مردم نزدیک کرد. هر چند که وی ۱۰ روز بعد از دنیا رفت و پسرش محمدعلی شاه با به توپ بستن مجلس، اثرات مثبت اقدام پدرش را از بین برد.

اگرچه تأثیر مظفرالدین شاه در تاریخ سیاسی ایران بسیار کم‌رنگ و تنها محدود به فرمان مشروطیت است، اما اثرات او را نمی‌توان در تاریخ هنر ایران نادیده گرفت. سفرهای فرنگ او را با دوربین عکاسی و فیلم‌برداری آشنا کرد و وی شیفته سینماتوگراف شد.

در فیلم‌هایی که مظفرالدین شاه به جای مانده وی را در حال بازیگری می‌بینم او به همراه اطرافیانش، سناریو می‌نویسند و آن را بازی می‌کنند. به همین دلیل بسیاری مظفرالدین شاه را اولین بازیگر سینمای ایران می‌دانند که با نگاه خیره‌اش به دوربین میرزا علی‌اصغرخان عکاس‌باشی نگاه می‌کند.

این فیلم که طی سال‌های اخیر توسط کامران عدل، سازمان میراث فرهنگی ایران و مرکز ملی سینماتوگرافی فرانسه مرمت و بازسازی‌شده،‌ در حدود ۱۰ دقیقه طول می‌کشد. تهیه کننده آن: مظفرالدین شاه، سناریونویس و کارگردان: عیسی‌خان، آرتیست‌های اصلی: عیسی‌خان و میرزا ابوالقاسم غفاری، با شرکت، ملیجک، محمودخان و دیگر عمله خلوت شاه هستند.

هم‌چنین «جشن گل» به عنوان اولین فیلم‌برداری ایرانی، در تاریخ سینمای ایران ثبت شده است. پس از آن که «اعلی‌حضرت شاهنشاه» به عکاس‌باشی دستور فیلم‌برداری از مراسم جشن گل را داد، پیشاپیش مسیر کاروان کالسکه‌ها و چرخ‌های گل‌بازان و گل‌پرانان بررسی شد.

دوربین بر روی بالکنی مشرف به مسیر حرکت کاروان‌ها و گلزاربند (جایی که شاه در آن‌جا قرار گرفت) کار گذاشته شد. قسمتی از فیلم «جشن گل» روی ویدیوی معروف به مخملباف آورده شده، اما تا سال ۱۳۷۹ کسی از چند و چون محتوای این فیلم اطلاعی نداشت.

اما اکنون مسجل شده که این فیلم مربوط به سفر مظفرالدین‌شاه قاجار به بلژیک است. هم‌چنین بر طبق یکی از قدیمی‌ترین سندهایی که توسط فرخ غفاری جمع‌آوری شده، مظفرالدین شاه را نخستین فیلم‌بردار غیرحرفه‌ای ایران می‌دانند.

> مظفرالدین شاه قاجار - دانش‌نامه آزاد ویکی پدیا

جی. ام. کوتزی، نویسنده برنده جایزه نوبل ادبیات

اعتراض جی.ام. کوتزی به بی‌اجازه چاپ شدن آثارش در ایران

برنده نوبل ادبیات در سال ۲۰۰۳، وقتی فهمید بسیاری از رمان‌هایش بدون اجازه و با ترجمه‌های متعدد در ایران چاپ می‌شود، بسیار برآشفته شد.

نویسنده ۶۸ ساله آثاری همچون «در انتظار بربرها» در گفت و گوی اختصاصی به زمانه گفت: «این‌که نویسنده‌ای در دنیا خواهان رعایت کپی‌رایت برای آثارش باشد، تنها به خاطر پول نیست و حتی گاهی اصلاً پول مطرح نیست.

من هم مثل خیلی از نویسندگانی که به شخصه می‌شناسم، تا به حال بارها با ناشران نوع‌دوست و حرفه‌ای سراسر دنیا که با مشکلات زیادی در صنعت نشر و کتاب در کشورشان روبه‌رو بوده‌اند، قرارداد‌های صوری بسته‌ام و پول بسیار ناچیزی گرفته‌ام.

اما وقتی اثری بدون اجازه نویسنده آن و توسط مترجم‌های آماتور و کم‌سابقه منتشر شود و بدون اجازه صاحب حق فروخته شود، تنها و تنها موجب ناراحتی شدید نویسنده آن می‌شود.»

این نویسنده آفریقایی هم‌چنین گفته که شرایط سخت انتشار کتاب در ایران را می‌فهمد و کاملاً حاضر است با ناشرانی که با اجازه نویسنده، قصد انتشار کتابی را دارند، همکاری کند و حتی بدون دریافت هزینه‌ای با آن‌ها قرارداد منعقد کند؛ اما انتشار بدون اجازه هر اثر مشمول کپی‌رایت را توهین به نویسنده و ناشر آن می‌داند.

> گفت و گو با جی.ام. کوتزی را بخوانید